---

 

Çıktık Salamut Tepesi’ne baktık ovaya

Yolumuz birkaç haftadır bölgemizin en manzaralı yerlerine düştü. Buralardan çok güzel fotoğraflar çektik. Ancak iş yoğunluğumuz bunları zamanında yayınlamamıza fırsat vermiyor.

Salamut Tepesi Gökçeağaç Sakızı’nın Caba Mahallesi üzerindedir. Bir yanında Yörükderesi ve Caba Mahallelerinin bulunduğu dere, diğer yanında Uzuncay ve Gökçukur köylerinin mahallelerinin bulunduğu aynı zaman da Ayancık yolunun geçtiği vadi arasındadır.

Doğuya doğru baktığınızda Boyabat Yakınlarına kadar, batıya baktığınızda Hanönü yakınlarına kadar bütün Gökırmak Vadisi’ni görebileceğiniz bir tepedir. Buraya iki yıl kadar önce gelmiş ve güzel fotoğraflar çekmiştik. Yağmur duası nedeniyle gittiğimizde Salamut’u daha güzel, manzarayı daha da muhteşem bulduk.

Buraya niye Salamut dediklerini sorduysak da kimse bize bir cevap veremedi. Eskiden kurbanları bu tepede keserlermiş. Her köyün “Kurbanlık Tepesi” dedikleri tepeler vardır. Bu tepeler o civardaki en yüksek tepedir. Hiç kuşkusuz çok eskiden burada kurban kesilmese herhalde böyle demezlerdi. Böyle tepelere başka isimler verildiği de oluyor. Örneğin Ilıca Köyü’nün kurbanlık tepesine Ilıcalılar “ÖyükTepesi” diyorlar. Öyük dedikleri de höyük olmalı diye düşünüyoruz.

Bu tepeye Hasan Sabbah’ın Alamut Kalesini hatırlatır şekilde “Salamut” denmesi merakımızı artırıyor. Ne olabileceğini araştırıyoruz. Başta Azeriler olmak üzere Orta Asya’da oturan akraba topluluklar “selamet” sözcüğünü “Salamat” olarak söylüyorlar. Doğrusu böyle olması bizim de aklımıza yatıyor. Selamet tepesi anlamına gelmek üzere “Salamat tepesi” denmiş, sonra da bu Salamut Tepesi’ne dönüşmüş olmalı. Böyle tepelere kutsallık yakıştırılması, kurbanların burada kesilmesini düşününce “Selamet” denmesini akla yakın buluyoruz.

Bütün Gökırmak vadisine hâkim konumda olan tepe eskiden tarla olarak kullanılmış. Daha sonra ekip biçmekten vazgeçmişler. Tepede iki tane çardak var. Bu çardaklar biçilip kurutulan otun korunması için yapılmış. Demek ki bir dönem de bu şekilde kullanılmış. Tepede ayrıca bazıları yabani olan elma, armut ağaçları var. İnsan eli değmediği belli buraya bizden önce domuzlar gelmişler ve ağaç altlarını böcek ve fare bulmak için karıştırmışlar.

Tepenin zirvelerinde iki tane çukur bulduk. Çukurlar içinde yeni ağaçlar yetişmeye başlamış. Definecilerin bir şeyler bulmak için açmalarının üzerinden epeyce bir zaman geçtiğini gösteriyor. 

Salamut’tan etrafa bakınca Boyabat’ın İmamlı, Koçak, Oğlakçılar, Gökçeağaç Sakızı, Ardıç, Uzunçay ve Gökçukur köyleri ve mahallelerini, Hanönü’nün Sarılan, Yenice ve Çakırçay Köy ve mahallelerini görüyoruz.

 

Gelirken Yörükderesi ve Caba tarfından gelmiştik. Dönüşü Uzunçay tarafından yani Ayancık Yolundan yaptık. Yolun kenarında odun kömürü yapanların kampının yanından geçtik. Derme çatma kulubelerine elektrik bağlamışlar. Televizyonları ve uydu antenleri bile var.  

Tepede bulunduğumuz sırada hava birkaç defa değişti. Hava önce kapalıydı. Sonra güneş açtı, sonra tekrar kapadı. Biraz da yağış oldu. Fotoğrafları iki makineden çektik. Çektiğimiz fotoğrafların bir kısmını sunuyoruz.

A. Küçükbaş

 

 

Yorumcuların dikkatine! Yasal Uyarı! Yorumlarınızı anlaşılır bir dille ve dilbilgisi kurallarına uygun olarak özenle yazınız. BÜYÜK HARF kullanmayınız. Tekrar okuyarak yanlışlarınızı düzeltiniz. Anlaşılmaz kısaltmalar yapmayınız. Lütfen yorumlarınızda terbiye dışı sözler kullanmayınız. Yazılan yorumların sorumluluğu yazarına aittir. Sonradan pişman olunacak hukuki sorunlarla karşılaşmamak için kişi veya kurumlara yöneltilmiş olan eleştirileriniz hakarete varmasın. Yorumlar denetlendikten sonra yayına verilecektir. Yazılarımızda yanlış ya da kusurlu bir konu bulunursa bunu lütfen bize bildiriniz.
Yukarıdaki Sözleşmeyi/Uyarıları kabul ediyorum.
'Evet' Yazın:
İsim:
E-mail:	(isteğe bağlı)
Beni Hatırla Beni Unut