Anlayamadıklarım

Devlet memuru oluyorsunuz, 65 yaşına gelince hangi makamda olursanız olun artık iş göremez diye sizi emekli ediyorlar. Buraya kadar tamam, anladım. Ama emekli olan şahıs bir bakıyorsunuz siyasete atılıyor. Belediye başkanı, milletvekili, bakan oluveriyor. İşte bunu anlamıyorum. Resmi kuruluşun hizmet görevini yapamazsın, okulda ders veremezsin, müdürlük yapamazsın, kaymakamlık, valilik, yargı işlerini yapamazsın, ama belediye başkanlığı yapıp ilçeyi, ili yönetirsin. Milletvekili olup kanun çıkarıp, bakan olup kanunları uygularsın. Yani ülkeyi yönetirsin. 65 Yaşını dolduran şahıs kendi mülkünü bile doktor raporu olmadan satamaz. Ama yaşın ne olursa olsun siyaset yapıp ülkeyi yönetirsin.

Sanki devlet memuru da 65 yaşını doldurunca sırtına tekmeyi yer yemez, ben size gösteririm der gibi soyunuyor siyasete. İşte ben bunu anlayamıyorum.

***

Son yıllarda okullarda, bazı öğretmenlerimiz ayağında spor ayakkabı, üstünde kot pantolon, sakallar uzamış derse girmeye başlamışlar. Yani kılık, kıyafet öylesine. Sanki okula değil, pikniğe gider gibi. Devlet memuru ağırlığı biraz zayıflamış. Ama üst makamlara çıkarken, aynı kıyafetle çıkılmıyor. Makama saygı elbette olmalı, ama öğrenciye de saygı olmalı. Zira biz öğretmenler, o öğrenciler sayesinde ekmek yiyoruz. Ekmek yediğimize saygısızlık bizim örf ve adetlerimizde yok.

Bu yazıya itirazı olan bulunur. Öğretmenlik kılık kıyafetle olmaz dersiniz ama, sokak kıyafeti ile derse girmeye, ben de, toplumun büyük bir kısmı da itiraz ediyor.

Öğrenci karşısında, temiz kıyafetli, düzenli öğretmen ister, sakız çiğneyerek derse giren öğretmen istemez. Ben bu duyarsızlığı anlamıyorum.

***

Televizyonda diziler başka bir alem. Çok fazla dizi seyretmesem de bazen takılıyorsunuz. Geçen akşam bir aile dizisine takıldım. İnanın Türk toplumu adına çok kaygılandım. Dizide bir oyuncu, affınıza sığınarak yazıyorum, üç defa aynı anda "oha" arkasından "çüş, yuh" devam etti. Maalesef bunlar bir çok dizide de yıllardan beri süre geliyor. Konuşma arasında "biiiipler" utanç verici. Madem "biiiip" diyeceksin, o kelimeyi niye koyarsın anlamıyorum.

Ne yazık ki etkilerini çoktan göstermeye başlamış bile.. Alış veriş merkezinde gezerken 10-12 yaşlarında bir çocuğun babasına "oha" dediğine şahit oldum. Ancak babada hiç tepki yok. Bizim dönemimizde bırakın babamızı, hiç tanımadığımız bir büyüğümüze desek, her halde ağzımızda diş kalmazdı. Sanırım 40 yaş üstü hep takma dişli olurduk. Bu kelimeler başka yaratıklara söylenirken, günümüzde insanlar birbirlerine söylüyorlar. Ne olduğumuzu anlayamadım.

Bazı spor programları ise tam bir felaket. Güya anlı şanlı yorumcular cacık yapıp, kağıt yiyor, ağza alınmayacak örneklemeler yaparak sempatik olduklarını sanıyorlar. Biz bu sahneleri görünce kapatıyoruz, ama yeni nesil seyrediyor. Sonra yeni nesil çok bozuldu diye yakınıyoruz. Neden yakınıyoruz anlamıyorum.

Radyo Televizyon Üst Kurulu, bu laçkalığa neden müdahale etmez anlamıyorum.

Yazıma çok sevdiğim bir söz ile son vereyim: "BİNDİK BİR ALAMETE,GİDİYORUZ KIYAMETE"

Hamdolsun kıyamete inancımız sonsuz da, erken mi gidiyoruz ne?